7.

Oderwałam się niestety od niego jak najszybciej.Nie mogłam przecież na to pozwolić.Zaczynałam uzależniać się od jego obecności, co w żadnym przypadku nie mogło dobrze się skończyć.Tak czy siak ja starałam się zachowa trochę rozsądku.

-Justin.... - urwałam
- Csssii - zamknął oczy i chciał ponownie mnie pocałować.
Odsunęłam się i chwyciłam go za ramiona.
- Rozumiem, że jesteś mi wdzięczny za wszystko ale spróbuj w inny sposób okazywać swoje podziękowania bo to.... nie jest dobre - powiedziałam.
- Przepraszam, po prostu poczułem,że muszę to zrobić i nic mnie nie po wstrzymywało a ty oddałaś pocałunek więc myślałem,że ....- kontynuował gestykulacje.

- Przykro mi ale ja nic do ciebie nie.... nie czuje nie chce cie zranic ale taka jest prawda - przerwałam mu - chodźmy już do domu .... nie chwile nie mamy domu - skarciłam sama siebie.
- A ja nie sądzę żeby to był dobry pomysł .... byc tak blisko ciebie , mieszkac  i może jestem nachalny ale będziesz mnie cholernie kusiła i nie mam zamiaru tego ukrywać - uśmiech wkradł się na jego usta.
- Cokolwiek - opowiedziałam zszokowana.

On nigdy tak sie nie zachowywał, nigdy nie mówił takich rzeczy... nie mam pojęcia co się zmieniło.
Kiedy widział mnie w ręczniku robił się czerwony ze wstydu w kilka sekund a teraz '' że go kusze''.

-Irytujesz mnie - powiedziałam kiedy doszliśmy do  niewielkiej drewnianej chaty gdzie mieliśmy spac a jutro poszukać hotelu.

 - Możesz do cholery przestać mnie denerwować? I ciekawe kto tu kurwa jest irytujący - wysyczał przez zaciśnięta szczękę i już pożałowałam tego co powiedziałam.
I nie wierze, że on tak do mnie powiedział.

Odsunęłam się do ściany a on zrobił jeden zdecydowany ruch i pięścią w górze i był już przy mnie z zamiarem uderzenia.

W ostatniej chwili złapałam jego rękę i spojrzałam mu prosto w oczy.
- Uspokój się, patrz mi w oczy, nie przestawaj po prostu rób co ci mówię - rozkazałam.
Stał tam zszokowany i jego oddech stawał się równy i jego twarz przybrała normalny wyraz.
-Jak to zrobiłaś - zapytał poważnie a chwile później lekko się uśmiechnął - to niebywałe - rozszeżył oczy.
-Już wiele osób próbowało mnie powstrzymać, mówic cokolwiek nawet wiązali mnie do krzesła a i tak nic nie pomogły kiedy ty.... po porostu spojrzałaś w moje oczy i to mnie uspokoiło - skończył .

- Cóż mogę powiedzieć - zaśmiałam się - jestem wróżką - okręciłam się wokół własnej osi i zapiszczałam.
 Justin uniósł brwi i spojrzał na siano.
-Kładźmy się wróżko - zrobił charakterystyczny cudzysłów na co zaśmiałam sie po raz kolejny.
Opadłam i głośnym westchnięciem na siano i chwile potem dołączył do mnie Justin, jednak leżał kilka dobrych metrów ode mnie.

-Ja nie gryzę - zaśmiałam się.
Wzruszył ramionami i odwrócił się tyłem.
Pokręciłam głową i zasnęłam.

Przepraszam znowu, że tak długo ale moje konto na Twitterze było zablokowane i nie miałam jak was powiadomic.Teraz o nowych rozdziałach będę informowała tutaj : @mental1 w wiadomości prywatnej ponieważ kiedy robie to w tweetach moje konto zostaje blokowane i nie wiem czym to jest spowodowane bo każdy normalnie informuje a mnie takie świnstwa robią uhhh.
Następny rozdział będzie dopiero jak wróce z wakacji  za około dwa tygonie więc dokładnie nie wiem kiedy dodam /;
15kom = następny  rozdział ( po powrocie )

I przypominam jeszcze,że JEDNA OSOBA DODAJE JEDNEK KOMENTARZ !!!!!! NIE WOLNO SPAMOWAC .
Przy okazji follownujcie na TT :
Justina : @Justin_Mental
Emily : @Emily_Mental